Η οχιά είναι ένα μεσαίου μεγέθους ερπετό, το οποίο φτάνει σπάνια έως ένα μέτρο μήκος. Το σώμα της οχιάς έχει σχήμα κυλινδρικό, τα αρσενικά φίδια έχουν χρώμα σταχτί ενώ τα θηλυκά είναι πιο ανοιχτόχρωμα μπεζ. Καλύπτεται από φολίδες, όπως και το κεφάλι. Επίσης, στη ράχη το φίδι έχει σκούρα σχέδια σε σχήμα τεθλασμένης γραμμής, ενώ στο κεφάλι τα σχήματα που έχει σχηματίζουν το γράμμα Χ ή Λ. Τα θηλυκά έχουν πιο μικρό μήκος από τα αρσενικά. Το κεφάλι της είναι πιο πλατύ προς τα πίσω και διακρίνεται έντονα από το σώμα. Η ουρά της είναι κοντή. Έχει δυνατή όραση ακόμα και στο σκοτάδι, ενώ η ίριδα των ματιών της έχει την ιδιότητα να αλλάζει ανάλογα με την ένταση του φωτός. Στην άνω γνάθο είναι εξοπλισμένη με δύο μυτερά δόντια, μεγαλύτερα από τα κοινά που έχει, τα οποία συνδέονται με αδένες που εκκρίνουν δηλητήριο. Το φίδι αυτό συναντάται σε παραποτάμιες περιοχές με βραχώδεις σχηματισμούς, καθώς έχει την ικανότητα να αναρριχάται και να κολυμπάει.

 Σε κάθε περιοχή μπορεί να συναντήσουμε από κανένα έως το πολύ ένα είδος οχιάς, με εξαίρεση κάποιες λίγες περιοχές όπου μπορεί δύο διαφορετικά είδη οχιάς να συναντιούνται στον ίδιο χώρο.

 Τα 5 διαφορετικά είδη οχιάς δεν θα τα βρούμε ποτέ όλα μαζί σε ένα μέρος, αλλά κατανέμονται με διαφορετικό τρόπο στην Ελλάδα.

Οι οχιές δεν είναι επιθετικά φίδια και δεν θα μας επιτεθούν ποτέ. Θα δαγκώσουν μόνο ως άμυνα και μόνο αν τις πιάσουμε, τις πατήσουμε ή τις πλησιάσουμε απειλητικά σε αποστάσεις μικρότερες του μισού μέτρου. Η εμβέλεια του χτυπήματος της οχιάς είναι όσο περίπου το μισό της μήκος.

 Οι οχιές συχνά μένουν ακίνητες όταν δουν εμάς ή κάποιον θηρευτή, όχι για να μας στήσουν ενέδρα, αλλά για να μπορέσουν να κρυφτούν με το καμουφλάζ τους, επειδή δεν μπορούν να ξεφύγουν γρήγορα όπως άλλα φίδια – είναι σχετικά αργοκίνητες.